29 de desembre del 2018
Inventar-se
A vegades te'm fas present com si tot fos veritat. I no sé què fer-ne, de tu, que ets només un pensament. Confio en promeses quan ja no tinc edat de fer-ho, però estic convençuda que tu també saps que hi ha espais on poder pensar-nos. Hi ha instants lluminosos on podem agafar-nos de bracet com si res més no existís. Hem après a fixar-nos només en una petita part de les coses, oblidant totes les cançons i els poemes que ens parlen de nosaltres, encara que només siguem un pensament —o dos—, irreals.
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada